آگــاهـــی بـرای مــــردم ، آزادی برای ایــــران

دوستان نازنین آرتا هرمس و یوزی ، باب موضوعی را گشاده اند و از من هم دعوت کرده اند در این مورد که خواسته ما برای ایران چیست و چگونه می توان به آزادی رسید.
آنچه که من می خواهم آگاهی برای مردم کشورم است که نتیجه آن آزادی و رفاه و پیشرفت برای ایران زمین خواهد بود.
افزایش آگاهی مردم به اهمیت تفکر اجتماعی و اولویت دادن به اجتماع و کشور . آگاهی برای مردم که بدانند رفاه به معنای واقعی در یک کشور پیشرفته حاصل می شود و اگر خواهان رفاه و خوشبختی هستند نباید با خودخواهی و خودمحوری فقط به منافع شخصی کوتاه مدت خود بیندیشند بلکه منافع شخصی هم وقتی به درستی و به خوبی حاصل می شود که جزئی از منفعت جمعی مردم باشد پس مصلحت کشور خود را در اولویت قرار دهند و نه اینکه همه چیز را فدای منافع شخصی خود کنند.
به جای اینکه بخواهند که مثلا خود یا فرزندشان به هر قیمتی در رشته پزشکی و مهندسی مورد نظرشان قبول شود خواهان این باشند که کشور دارای سیستم پذیرش و آموزشی باشد که شایسته ترین و مناسب ترین افراد در هر رشته شانس تحصیل پیدا کنند در آن صورت نه تنها ایشان هم در رشته مناسب که شایستگی حضور آن را دارند تحصیل خواهند کرد بلکه همه افراد آن جامعه می توانند کارآمدتر ، خوشحال تر و مفیدتر برای یکدیگر باشند.
آگاهی برای مردم عزیزم که بدانند راه پیشرفت و خوشبختی در این است که در هر جا و موقعیتی که هستند افراد نخبه و موفق دور و بر خود را حمایت کنند و نه اینکه با مایوس کردن ، پاپوش درست کردن و … باعث کنار زده شدن و حذف آنان شوند که در نهایت مدیریت ها و کارها به دست افراد ضعیف و بی لیافت انجام شود که نتیجه اش برای همه ناگوار باشد.
آگاهی برای اینکه صراحت را ارج نهند و چاپلوسی و تعارفات بی معنا را کنار گذارند. چرا که ما از این خصوصیات نامناسب بسیار ضربه خورده ایم. حتی از نقاط ضعف تاریخی پادشاهان و دولتمردان ما این بوده است که پس از اندک زمانی افراد ضعیف و بی لیاقت با چاپلوسی و خودشیرینی خود را به آنان نزدیک کرده و سپس برای تثبیت موقعیت خود شروع به پاپوش سازی و زمینه سازی برای حذف افراد قوی کرده اند. این اتفاق در تمام سطوح اجتماع از مدرسه و اداره تا سطوح مدیریتی و مملکت داری رایج بوده است و معمولا سعی کرده اند که آن افراد قوی و شایسته را به عنوان خطر برای فرد در موقعیت قدرت جلوه دهند در صورتی که حقیقت فقط منافع شخصی فرد ضعیف بوده است.
از آنکه باید هراس داشت افراد حقیر است و نه افراد قوی ، افراد بی مایه ای که حاضرند به خاطر منافع شخصی خود همه چیز و همه کس را فدا کنند و نه به اصول اخلاقی پایبند هستند و نه غرور شخصیت دارند که مانعی برای آزمندی شان باشد.
.
.
آگاهی برای مردم که از ماست که بر ماست.

پی نوشت : من هم از مهرداد ، ابلیس ، اولاد ، مینو صابری ، محسن کردی ، فابیان و بقیه دوستان وبلاگ نویس دعوت می کنم در این بازی شرکت کنند.